Powieść My Eugeniusza Zamiatina stała się wzorem dla przyszłych antyutopii George’a Orwella oraz Aldousa Huxleya. To źródło inspiracji, chociaż mniej znane, jest nadal aktualne – nie tylko pod kątem ukazanego zagrożenia totalitaryzmu, lecz także artystycznym – rosyjski pisarz bawi się językiem, dzięki niemu pokazuje, jak zmienia i zniekształca on rzeczywistość.

My Eugeniusza Zamiatina to krótka, ale niezwykle wymagająca lektura. Trudny, ekspresjonistyczny styl może być barierą dla czytelnika przyzwyczajonego do „zwykłej” narracji. Niemniej potraktujcie to jako wyzwanie, próbę podjęcia wysiłku – by zmierzyć się z jednostką silnie zindoktrynowaną nie tylko na poziomie biernego obserwatora jej działań, lecz także zrozumienia, jak rzeczywistość wpływa na język, naszą narrację i odwrotnie. Ponadto zachęcam do lektury My, gdyż  warto poznać pradziadka lepiej nam znanych antyutopii – Georga Orwella czy Aldousa Huxleya.