Stan idealny, jak nowa!

Nadzieja jest jak pierwszy powiew wiosny: serce jeszcze zmrożone, ale w duszy już kiełkuje jasny promień…

<p class="m-0 pt-1 pb-1">Mała, samotna dziewczynka, i półdziki chłopiec, odrzucony przez rówieśników: tych dwoje odnajduje się w mrocznym świecie, gdzie dorośli, zamiast kochać - ranią. Dzieci mają tylko siebie, ale los nie jest łaskawy i rozdziela je na długie lata.<p class="m-0 pt-1 pb-1">Nadzieja to powrót do domu, uśmiech po nocy pełnej łez, wiara w to, że jest gdzieś świat, w którym przyjaźń jest przyjaźnią, a kochanie, kochaniem…<p class="m-0 pt-1 pb-1">Wzgardzona piękność, Liliana i Aleksiej, który z dzikiego dziecka wyrósł na mądrego, szlachetnego mężczyznę, ponownie się spotykają. Uczucia, jakie ich łączą: miłość i nienawiść, są silniejsze od przeznaczenia. Ona potrafi go tylko ranić, on nie umie o niej zapomnieć. Ona, Lilith, jest jak ogień, on - jak ćma. Miłość staje się obsesją, przeznaczenie zmienia się w fatum, a Liliana i Aleksiej nie potrafią, a może nie chcą się temu przeciwstawić.<p class="m-0 pt-1 pb-1">Pozostaje tylko Nadzieja…<p class="m-0 pt-1 pb-1">Katarzyna Michalak oddaje do naszych rąk poruszającą opowieść o samotności, której doświadcza niejedna z nas, o miłości, która przezwycięża wszystko, i nienawiści, która wszystko potrafi zniszczyć.<p class="m-0 pt-1 pb-1">Opowieść o przyjaźni, namiętności i miłości. Pełna bólu i smutku, które jak jasny płomień rozświetla tytułowa <em>Nadzieja</em>. Po prostu piękna. Do przeczytania dla wszystkich, którzy chcą się przekonać, z jakiego powodu Katarzyna Michalak jest ulubioną pisarką Polek. Ja już to wiem. - Aga<p class="m-0 pt-1 pb-1">Katarzyna Michalak <em>Nadzieją</em> pokazała swe nowe oblicze. Poważniejsze, pełne dramatyzmu, całkiem inne od tego, które znałam z jej twórczości do tej pory. Bardzo mi się ono podoba. Pani Kasiu, proszę pisać więcej książek podobnych do <em>Nadziei</em>. - Pati__Pati<p class="m-0 pt-1 pb-1"><em>Nadzieja</em> dotarła do najgłębszych zakamarków mojej duszy. Wzbudziła we mnie skrajne emocje - od lekkiego uśmiechu, po nienawiść i smutek, ale nie żałuję. Bowiem to tylko potwierdza, że Katarzyna M. jak nikt potrafi na nich grać niczym wybitny wirtuoz. Chcecie się o tym przekonać - przeczytajcie! - PannaAnna