Ktoś mógłby uznać, że moje zachowanie jest szczytem chamstwa i niewdzięczności. Oto dorosły typ zjawia się co jakiś czas w domu rodzinnym, je obiadki, śniadanka, żyje sobie na garnuszku rodziców przez kilka dni, po czym nagle wyjeżdża, zgarniając przy okazji kilka stówek wsparcia dorywczego, jak u Taco „Mama pyta czy chcę jakiś przelew. Mówię <<bardzo proszę>>”. Przed wyruszeniem w drogę zerka jeszcze na półkę z książkami, myśląc sobie, co by tu jeszcze z niej opchnąć, jak by tu ulżyć rodzicom, pozbawiając ich zbędnych kilogramów, które zmuszeni są targać na plecach, przez nieroztropność zakupową ich syna. Któż mógł się jej jednak przeciwstawić, gdy chodzi tutaj o literaturę, nawet jeśli z gatunku tych przygodowo-fantastycznych, do cna dziecięcych, często-gęsto językowo przekombinowanych. Chyży, rezolutny, krnąbrny, kto tak dzisiaj w ogóle mówi, oprócz oczywiście naszych dziadków, którzy też już wyzbywają się tych pradawnych naleciałości.

Mam w domu jedną półkę, na której lądują książki przeznaczone na sprzedaż. Zanim cokolwiek pochodzącego z mojej kolekcji się na niej znajdzie, dokładnie mielę w głowie wszystkie za i przeciw, sprawdzam jakość, kartkując powoli strony, szukając na każdej z nich wspomnień. Zdarza się, że jakieś do mnie wróci, przywoła nastrój jaki miałem podczas wizyty w księgarni, gdzieś kątem oka z tyłu głowy dostrzegę uśmiechy rodziców, zadowolonych, że nie wybrałem jeszcze droższego hobby, jak np. tenis ziemny czy modelarstwo lotnicze. To były jeszcze czasy zanim zacząłem zbierać płyty…

Piszę tak dużo o sobie, bo szczerze mówiąc nie pamiętam za bardzo o co chodziło w Trylogii o Poszukiwaczach Talizmanów. Kojarzę trochę jakiegoś złego czarnoksiężnika, trójkę dzieciaków, które za sprawą magii i pewnego czerwonego gnoma, dostają się do magicznego świata, po przejściu bodajże prze magiczną szafę albo inną klapę w podłodze. Wydaje mi się, że na pewnym poziomie mi podchodziła, też ze względu na to, że była jedną z niewielu polskich pozycji w mojej kolekcji. To ten moment, gdy lokalny patriotyzm zaczyna cicho mamrotać spod stołu, dając o sobie niemrawo znać. Czy książka była dobra? Chyba tak, jako chwilowa zajawka się nada, przerywnik między innymi pozycjami, ale też przypominajka jak wyglądała fantastyka w latach 00’.

Stan idealny, raz czytany, ślę te książki w świat, żeby zrobić miejsce na półce i uzbierać na nowego laptopa. Sprzedaję jako trio, choć jeśli brakuje ci tylko jednej z nich, daj znać to wystawię je w detalu.