Psychoterapia psychodynamiczna patologii osobowości. Leczenie self i funkcjonowania interpersonalnego

Autor:
Eve Caligor, Otto F. Kernberg, John F. Clarkin, Frank E. Yeomans

Książka jest NOWA.

Wydawnictwo:
Polskie Towarzystwo Psychoterapii Psychodynamicznej
Rok wydania: 2019
Oprawa: twarda
Ilosć stron: 608
ISBN 978-83-942848-2-4

Od autorów:
W niniejszej książce, prezentujemy konkretny model leczenia zaburzeń osobowości, który nazywamy Psychoterapią skoncentrowaną na przeniesieniu – wersja rozszerzona, TFP-E (Transference Focused Psychotherapy – Extended). Zamiast koncentrować się na określonym typie zaburzenia osobowości, konstelacji objawów lub zachowań, nasze podejście skupia się na odniesieniu do zmian w self i w funkcjonowaniu interpersonalnym.

CZĘŚĆ I

Osobowość i zaburzenia osobowości w teorii relacji z obiektem

2. Osobowość i zaburzenia osobowości w teorii relacji z obiektem

Część 1. Psychodynamiczny opis osobowości i zaburzeń osobowości

Część 2. Klasyfikacja patologii osobowości w modelu teorii relacji z obiektem

Część 3. Struktury psychologiczne a poziomy zaburzeń osobowości

Część 4. Kliniczne implikacje strukturalnego modelu zaburzeń osobowości

3. Psychodynamika w teorii relacji z obiektem.

Konflikt, lęk i niepokój, obrony i wewnętrzne relacje z obiektem

CZĘŚĆ II

Przegląd TFP-E. Podstawowe zadania, relacja terapeutyczna i strategie leczenia

4. Podstawowe zadania i elementy leczenia

5. Relacja terapeutyczna. Nastawienie i postawa psychoterapeuty, przymierze terapeutyczne, przeniesienie i przeciwprzeniesienie

6. Strategie leczenia i mechanizmy zmiany

Część 1. Przegląd podstawowych strategii TFP-E

Część 2. Podstawowe strategie TFP-E i ich funkcje

Część 3. Dostosowywanie strategii TFP-E do indywidualnego pacjenta

CZĘŚĆ III

Konsultacja

7. Ocena diagnostyczna oraz plan leczenia

Część 1. Ocena diagnostyczna

Część 2. Dzielenie się wrażeniem diagnostycznym oraz zróżnicowane planowanie leczenia

CZĘŚĆ IV

Ustanawianie ram leczenia

8. Ustanawianie kontraktu. Zachowania, leczenie wspomagające oraz leki

Część 1. Przegląd ram leczenia i kontraktu

Część 2. Podstawowe elementy w kontrakcie

Część 3. Zindywidualizowane elementy w kontrakcie

CZĘŚĆ V

Techniki i taktyki TFP-E

9. Identyfikowanie obszaru do interwencji

10. Interwencja I. Interwencje eksploracyjne i proces interpretacyjny

11. Interwencja II. Analiza przeniesienia oraz taktyki prowadzące do procesu interpretacyjnego

Część 1. Analiza przeniesienia

Część 2. Taktyki prowadzące do procesu interpretacyjnego

12. Interwencja III. Integracja interwencji wspierających i eksploracyjnych

CZĘŚĆ VI

Fazy leczenia i trajektorie zmian

13. Wczesna, środkowa i zaawansowana faza leczenia

Przedmowa do polskiego wydania:
Na wstępie niech będzie mi wolno złożyć serdeczne podziękowania autorom: dr E. Caligor, dr O. Kernbergowi, dr J. Clarkinowi oraz dr F. Yomansowi za przygotowanie tej znaczącej pozycji, jak również wydawcy amerykańskiemu za umożliwienie publikacji podręcznika w naszym kraju.

„Psychoterapia psychodynamiczna patologii osobowości, leczenie self i funkcjonowania interpersonalnego” jest kolejnym już opracowaniem traktującym o leczeniu dynamicznym w szerokim spektrum psychopatologicznej organizacji osobowości. W sposób szalenie przejrzysty daje rozumienie patoetiogenezy tych zaburzeń. Jest zarazem swoistym studium syntezy ateoretycznych systemów diagnostycznych z realizowaną in statu nascendi diagnozą dynamiczną, w środowisku umożliwiającym terapeucie śledzenie sprzecznych lub represjonowanych motywacji pacjenta. Akcentuje te aspekty, które bardzo często bywają pomijane w procesach szkolenia, superwizji czy konsultacji, a mianowicie ujmuje psychoterapię zdecydowanie jako formę leczenia. W konsekwencji pociąga to za sobą konieczność stanowczej demarkacji psychologii od psychopatologii. Nadaje zarazem należne miejsce uważnemu procesowi diagnostycznemu, co nie jest zaskakujące, autorzy uznają go bowiem za warunek sinequa non wdrożenia właściwego leczenia. Uczula terapeutę na bieżące formułowanie i testowanie hipotez, a zarazem wcześniej podjętą diagnostykę różnicową, potwierdzającą ostateczne rozpoznanie. Uwypukla konieczność zachowania neutralności technicznej, postrzeganej nie jako obojętność terapeuty, ale życzliwą powściągliwość będącą gwarancją utrzymania terapii w kanonie leczenia przyczynowego.

„Psychoterapia psychodynamiczna patologii osobowości, leczenie self i funkcjonowania interpersonalnego” nie jest opracowaniem teoretycznym, ale stanowi szczególne vademecum psychoterapeuty praktyka. Jakkolwiek autorzy nie pomijają doniosłego znaczenia superwizji, to koncepcja przekazu bogato ilustrowanego omawianymi przykładami klinicznymi, pozwala odnaleźć się prowadzącemu leczenie w sytuacjach impasu. Tworzy perspektywę konceptualizacji zjawisk przeniesienia i przeciwprzeniesienia, umożliwiając tym samym zastosowanie ich w służbie terapii. Jednoznaczny opis strategii bardzo porządkuje przestrzeń relacji psychoterapeutycznej, tym samym umożliwiając ciągłe i precyzyjne śledzenie procesu leczenia, zarazem podnosząc wartości dydaktyczne podręcznika.

Reasumując „Psychoterapia psychodynamiczna patologii osobowości, leczenie self i funkcjonowania interpersonalnego” wydaje się być nieodzowną pozycją w bibliotece zarówno początkujących psychoterapeutów, jak i tych z długoletnią praktyką kliniczną. Z pewnością okaże się ona również użyteczna dla lekarzy rodzinnych, nie tylko tych manifestujących aspiracje terapeutyczne, ale również wszystkich, którzy mają potrzebę porządkowania i rozumienia tak skomplikowanej kontekstowo przestrzeni, jaką jest kontakt z drugim cierpiącym, wymagającym troski i opieki człowiekiem.

Jak wcześniej wspomniałem podręcznik stanowi vademecum, nie jest instrukcją prowadzenia psychoterapii. Pozwolę sobie odwołać się do słów moich nauczycieli: „każdy proces terapeutyczny jest w istocie procesem autorskim”. Bezkrytyczne próby kopiowania interwencji zawartych w niniejszej publikacji w istocie winny stać się początkiem refleksji terapeuty nad potrzebą tworzenia obronnej fasady lub krępującym kreatywność stosunkiem do piśmiennictwa. Nie budzi to jednak mojego niepokoju. Pozostaję bowiem w głębokim przekonaniu, iż dojrzały stosunek do autorytetu, będący atrybutem psychoterapeutów w naszym kraju pozwoli uczynić z tej publikacji twórcze i przydatne narzędzie, dostarczając jednocześnie wiele satysfakcji zawodowej leczącym nie tylko z powodu postępów w terapiach, ale również ze świadomości, że wysiłek autorów i cierpienie pacjentów nie pozostało bezowocne.