Wacław Berent;(ps. Władysław Rawicz, używał także kryptonimów S.A.M. oraz W.B.);(ur.;28 września;1873;w;Warszawie, zm.;19;lub;22 listopada;1940;w Warszawie) – polski powieściopisarz i tłumacz okresu;modernizmu, główny (obok;Władysława Reymonta) przedstawiciel;realizmu;w literaturze;Młodej Polski.Biografia pisarza pełna jest niewiadomych. Wątpliwości wzbudzają oficjalne, podawane w dokumentach daty urodzin i śmierci artysty. Wiadomo, że urodził się w Warszawie, pochodził z rodziny mieszczańskiej. Był synem Karola, uczestnika powstania styczniowego, i Wacławy Pauliny z domu Dejkie. Uczęszczał do prywatnego;Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie. Ukończył studia przyrodnicze na;Uniwersytecie Zuryskim;i;Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium; w 1895 roku w Zurychu otrzymał tytuł doktora nauk przyrodniczych na podstawie rozprawy z dziedziny ichtiologii (Zur Kenntnis des Parablastes und der Keimblätterdifferenzierung im Ei der Knochenfische). Osiadł na stałe w Warszawie. Podróżował wiele po Europie, często przebywając w Austrii, Niemczech i we Włoszech. Był poliglotą, biegle posługiwał się językami: rosyjskim, niemieckim, francuskim oraz włoskim, podjął ponadto naukę języka angielskiego oraz łaciny średniowiecznej.
Uwagi:
Okładka odklejona również zabrudzona podarta na krawędziach.
Druk czytelny.
Strony są połączone, nie wypadają
Książka posiada pieczątki i podpis właściciela
Stron 240