W 1894 r. dziesięciu uczonych amerykańskich zorganizowało cicho i bez rozgłosu specjalną ekspedycję do Indii, Tybetu i Chin, aby przeprowadzić tam badania nad niezwykłymi osiągnięciami tamtejszych wtajemniczonych, mistrzów Jogi, fakirów i wszelkiego rodzaju "cudotwórców", których oficjalna nauka traktowała jak pospolitych oszustów.
Ekspedycja spedziła na Dalekim Wschodzie kilka lat, będąc w ścisłych, osobistych kontakatach z wieloma Mistrzami.
W bezsporny, naukowy sposób badała ich dokonania. Członkowie wyprawy dostąpili zaszczytu poznania wielu dokumentów nie znanych na Zachodzie, dotyczących historii naszej planety i licznych cywilizacji istniejących uprzednio.
Wszystkie te działania miały na celu przygotowanie ludzkości do wkroczenia w nadchodzącą Erę Wodnika.