Sathya Sai Sai Baba mówi: „Zwróć umysł w stronę ze wnętrznego świata, a będziesz przywiązany; zwróć go w stro nę Boga, a znajdziesz się na ścieżce do wyzwolenia. Umysł nie pozostaje w ciszy nawet przez ułamek sekundy. Jak tafla jeziora może pozostać gładka i niewzruszona, skoro wpada w nie lawina kamieni? Tak człowiek bezustannie wrzuca ka myki swoich pragnień cichą toń umysłu”.

Człowiek posiada trzy subtelne narzędzia duchowego wzrastania: intelekt, umysł i zmysły. Człowiek zostaje uwikła ny i wciągnięty w pułapkę, gdy jego umysł jest zdominowany przez zmysły, a uświadamia sobie swoją prawdziwą naturę atmę, gdy rządzi nim intelekt. Tak więc przyczyną zarówno wyzwolenia, jak i zniewolenia, jest umysł. Jedynie w długiej ciszy głębokiej medytacji możemy nawiązać kontakt z ukrytą świadomością, kochającą inteli gencją obecną wszędzie we wszystkim, co stworzył Bóg. Lecz nie jest to łatwe. Tylko nieliczni wybrani dotrą do tego przy bytku błogości. Zadaniem poszukującego jest praktykować dhjanę, czyli medytację, bez zbaczania ze ścieżki. Reszta jest Jego łaską. Nie zależy od tego, jak długo człowiek będzie ćwiczył i ile czasu na to poświęci. Niektórzy będą potrzebo wali wielu wcieleń, inni mogą dotrzeć do celu jeszcze w tym życiu. Zależeć to będzie od aspiracji, wiary, oddania i sadha ny (praktyki duchowej). Osoba podejmująca praktykę medy tacji wcześniej czy później osiąga stan nirwikalpa samadhi, chociaż jest to stan bardzo trudny do osiągnięcia. Samadhi jest oceanem, do którego wpływają wszystkie sadhany. Każ dy ślad istnienia i formy znika w tym oceanie. Każda dwo istość zostaje w nim rozpuszczona i człowiek zyskuje wol ność.